Σκληρό παζάρι κάνουν οι Κινέζοι για τις εισαγωγές ελληνικών αγροτικών προϊόντων

Όσοι πίστευαν ότι η Κίνα θα ανοίξει τις «αγκαλιές» της για να υποδεχθεί τα ελληνικά προϊόντα στα ράφια των σούπερ μάρκετ της βγήκαν γελασμένοι. Το εμπόριο Ελλάδας - Κίνας στα αγροτικά προϊόντα είναι ένα θέμα στο οποίο έχουν γίνει πολλές αναφορές όσον αφορά το πόσο θα ευνοήσουν τη χώρα μας, χωρίς ωστόσο τα λόγια να γίνονται πράξεις. Οι Κινέζοι αξιωματούχοι, που επισκέφτηκαν την χώρα μας και συζήτησαν με την υπουργό κα Μπατζελή, έδειξαν ενδιαφέρον για τα ελληνικά αγροτικά προϊόντα, όπως το κρασί, το ελαιόλαδο και τα οπωροκηπευτικά, απαίτησαν όμως πολύ αυστηρές προϋποθέσεις σε ό,τι αφορά την πιστοποίηση και τις υγειονομικές, φυτοϋγειονομικές προδιαγραφές των αγροτικών προϊόντων και τροφίμων που θα εισάγουν.
Μπορεί η προβλήτα της COSCO να ξεφορτώνει καθημερινά χιλιάδες φτηνά και χαμηλής ποιότητας κινέζικα προϊόντα, αλλά οι κυβερνώντες της ασιατικής υπερδύναμης απαιτούν να εισάγουν ανώτερης ποιότητας αγροτικά προϊόντα. Η ηγεσία του ΥπΑΑΤ αιφνιδιάστηκε από αυτή τη θέση και πρότεινε να
εφαρμοστούν για τα ελληνικά προϊόντα τα πρότυπα ποιότητας που ισχύουν για τα ιταλικά, τα γαλλικά και τα ισπανικά προϊόντα, κάτι που δεν δέχτηκαν οι Κινέζοι. Αποτέλεσμα να κινδυνεύουν να ακυρωθούν όλες οι συμφωνίες για εξαγωγές ελληνικών τροφίμων στην Κίνα. Σε μια προσπάθεια να μην υπάρξει «ναυάγιο» στις συνομιλίες, η ελληνική πλευρά πρότεινε και η κινέζικη αποδέχτηκε, να συσταθεί Ομάδας Εργασίας εμπειρογνωμόνων για θέματα πιστοποίησης και ελέγχου, ώστε να επιλυθούν το συντομότερο δυνατόν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εξαγωγές των ελληνικών αγροτικών προϊόντων προς την Κίνα.
Όμως εδώ πρέπει να τονίσουμε ότι οι Κινέζοι δεν δείχνουν την ίδια «ευαισθησία» όσον αφορά τις εξαγωγές των αγροτικών προϊόντων τους. Να θυμίσουμε το πρόσφατο σκάνδαλο με το κινέζικο γάλα που ήταν μολυσμένο με μελαμίνη, ένα χημικό προϊόν που χρησιμοποιείται συνήθως στη βαριά βιομηχανία ενώ στην ηπειρωτική Ασία χρησιμοποιείται και ως λίπασμα για τα σπαρτά. Το 2002 στην Ιαπωνία, ποσότητες από κατεψυγμένο σπανάκι βρέθηκαν να περιέχουν απαγορευμένο εντομοκτόνο ενώ στα τέλη του 2006 το Χονγκ Κονγκ σταμάτησε τις εισαγωγές κινεζικών ψαριών που ήταν μολυσμένα με ένα απαγορευμένο μυκητοκτόνο που μπορεί να προκαλέσει καρκίνο. Τα τελευταία χρόνια διάφορες κυβερνήσεις έχουν απαγορεύσει τις εισαγωγές κινεζικού μελιού (διότι είχε διαποτιστεί με το αντιβιοτικό), κινεζικού πολτού πιπεριών (με εντομοκτόνα) και κινεζικών ψαριών (με κτηνιατρικά φάρμακα). Η κυβέρνηση της Κίνας δεν ασκεί παρά συμβολικό έλεγχο στην αγροτική παραγωγή, η οποία είναι διεσπαρμένη. Εκατοντάδες εκατομμυρίων από μικρούς αγρότες αφήνονται να χρησιμοποιούν κατά βούληση ό,τι χημικό τούς βολεύει και τους βοηθάει να αυξήσουν τη σοδειά, που δίνει ένα χώμα ταλαιπωρημένο από την εντατική παραγωγή και αποδυναμωμένο από την υπερβολική χρήση τοξικών εντομοκτόνων. Εννοείται ότι σημαντικό μερίδιο της ευθύνης για την κατάσταση αυτή βαραίνει τους ώμους των τοπικών Αρχών. Στην Κίνα υπάρχουν παραπάνω από 12 κυβερνητικές υπηρεσίες που επιβλέπουν την αγροτική παραγωγή και η συνεργασία μεταξύ τους είναι σχεδόν αδύνατη.
Πάντως η ελληνική πλευρά θέλει να καταβάλει κάθε προσπάθεια ώστε να υπάρξει συμφωνία, αφού αρκεί μόνο να υπολογίσει κανείς τη ραγδαία αναπτυσσόμενη ξενοδοχειακή αγορά στις μεγάλες πόλεις της Κίνας και τα πολυτελή εστιατόρια που ανοίγουν διαρκώς, για να αντιληφθεί κανείς τη μεγάλη ευκαιρία που δημιουργείται για τα ελληνικά είδη διατροφής. Το καλό είναι ότι θα υπάρξουν διμερείς συζητήσεις και δεν θα ακολουθηθεί το παράδειγμα της Ρωσίας, που υπήρξε συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία δημιούργησε τόσα προβλήματα στις εξαγωγές των ελληνικών προϊόντων.
Όμως οι Κινέζοι φαίνεται να ήρθαν αρκετά διαβασμένοι πάνω στη ελληνική νομοθεσία. Ζήτησαν να κάνουν επενδύσεις στην Ελλάδα για σύσταση μονάδων ιχθυοτροφείων, τα προϊόντα των οποίων θα τροφοδοτούν την κινέζικη αγορά. Για ακόμη μια φορά η πολιτική ηγεσία του ΥπΑΑΤ βρέθηκε σε δύσκολη θέση, αφού δεν είναι δυνατόν να γεμίσουν οι ελληνικές θάλασσες με κινέζικες μονάδες υδατοκαλλιέργειας τη στιγμή που ακόμη δεν έχει νομοθετηθεί από το υπουργείο Περιβάλλοντος το σχετικό χωροταξικό νομοθετικό πλαίσιο που πρέπει να διέπει τη λειτουργία τους. Τελικά συμφωνήθηκε η Ελλάδα να κάνει εξαγωγή τεχνογνωσίας στον τομέα των υδατοκαλλιεργειών, με την επίσκεψη στην Κίνα ομάδας επιστημόνων από το ΕΘΙΑΓΕ.
Σταύρος Παϊσιάδης
 http://www.agrotypos.gr/index.asp?mod=articles&ID=58656